Kto w dzisiejszych czasach sprawdza referencje? „Niech pani sama sobie napisze, ja tylko podpiszę”. Jak w ogóle o nie poprosić, czy są wiarygodne i czy jest sens o nie prosić, a potem je zachować?

Pieniądze to trudny temat. W Polsce nie ma zwyczaju umieszczania wysokości wynagrodzenia w ogłoszeniu. Rozmowy o finansach są wręcz tematem tabu, chociaż wszyscy deklarują chęć otwartej rozmowy, to rzadko kiedy ona taka jest. Jak się przygotować do tego tematu podczas rozmowy rekrutacyjnej?

Rozmowa rekrutacyjna, to rozmowa rekrutacyjna. Czy odbywa się twarzą w twarz czy online. Jednak, każda z nich rządzi się swoimi prawami i dobrze jest się przygotować w kontekście tych różnic. Obecnie nie ma szans na inną rekrutację niż ta zdalna, nie ma zatem co zaprzepaszczać szans, które się pojawiają.

Tak wiele osób nie szanuje kobiet, które decydują się na zostanie w domu z dziećmi. Są wygodne, leniwe, nieudolne. Mało kto z nich wie, że to właśnie te kobiety generują trzy razy większe zyski dla gospodarki światowej niż branża IT. Największe zyski i ryzykowna przyszłość, to jest to, na co się decydują…

„W tym kraju dobrą pracę można dostać tylko jeżeli ma się znajomości”, „ona przyszła do pracy z polecenia”. Czy to „wypada” zatrudnić kogoś znajomego, albo spytać o rekomendację pracowników? Czy mówienie znajomym, że szukamy pracy ma w ogóle sens, czy jest raczej oznaką nieporadności?

Rozmowa rekrutacyjna jest jak egzamin ustny. Jedni czują się swobodnie i nie mają żadnego problemu żeby przekazać całą swoją wiedzę. Inni natomiast, już kilka dni wcześniej, nie mogą jeść, spać, żyć. Kiedy przychodzi do rozmowy jest jeszcze gorzej, bo nie potrafią nawet się przedstawić…

Rozmowa rekrutacyjna jest jak egzamin. Kandydat przychodzi, siada i rekruter, który ma nieograniczoną władzę i przewagę zadaje pytania, które akurat przyjdą mu do głowy. Tak to pewnie wygląda w wyobraźni wielu osób. Jest to jednak bardzo dalekie od rzeczywistości. Rekruter też może się stresować rozmową rekrutacyjną. Wiadomo, że rutyna i doświadczenie pomagają, nie jest to jednak tak, że zawsze jest to w pełni komfortowa dla wszystkich sytuacja. Jakaś formalność, napięcie, gdzieś są obecne w powietrzu. Co więcej, to nie jest tak, że tylko rekruter zadaje pytania i może zaskoczyć kandydata.

Idąc na rozmowę rekrutacyjna mamy jakąś wizję tego, czego szuka i oczekuje pracodawca. Część kandydatów twardo trzyma się swoich opinii, standardów i szczerze odpowiada na wszystkie pytania, inni naciągają, kombinują w taki sposób, żeby druga strona była zadowolona. Ostatecznie kto na tym wygrywa?

Można wyróżnić dwa rodzaje ludzi. Tych, którzy preferują egzaminy ustne i tych, którzy lepiej czują się na pisemne. Coraz częściej rekruterzy decydują się na zastosowanie obu opcji podczas selekcji kandydatów. Część ustna, czyli rozmowa rekrutacyjna oraz praktyczna, czyli tajemnicze AC.

Rekrutacja jest jak zaręczyny. Najpierw jedna strona zauważa drugą, sugeruje bliższe poznanie się, następnie kilka razy się spotykacie, poznajecie. Potem jedno pyta, a druga się zgadza (Albo odmawia, ale to zupełnie inna historia). Powiedzenie „tak” jest jedynie zgodą na przyjęcie pewnych zobowiązań, nie gwarantuje relacji i szczęścia na całe życie. Rekruter zada swoje „ostateczne” pytanie, kiedy uzyska wszystkie odpowiedzi, których szuka. Co z tobą?