jak zadbać o karierę na macierzyńskim
Pamiętacie początki roku szkolnego w nowej klasie? Czy może mieliście tą wątpliwą przyjemność bycia nowym uczniem? Stresik, nic przyjemnego. W końcu wszyscy na pewno będą Cię oceniać, wyrabiać sobie zdanie i w ogóle będzie strasznie! Czy pierwszy dzień w nowej pracy musi być podobnym stresem?
Rozmowa rekrutacyjna jest jak egzamin ustny. Jedni czują się swobodnie i nie mają żadnego problemu żeby przekazać całą swoją wiedzę. Inni natomiast, już kilka dni wcześniej, nie mogą jeść, spać, żyć. Kiedy przychodzi do rozmowy jest jeszcze gorzej, bo nie potrafią nawet się przedstawić…
Rozmowa rekrutacyjna jest jak egzamin. Kandydat przychodzi, siada i rekruter, który ma nieograniczoną władzę i przewagę zadaje pytania, które akurat przyjdą mu do głowy. Tak to pewnie wygląda w wyobraźni wielu osób. Jest to jednak bardzo dalekie od rzeczywistości. Rekruter też może się stresować rozmową rekrutacyjną. Wiadomo, że rutyna i doświadczenie pomagają, nie jest to jednak tak, że zawsze jest to w pełni komfortowa dla wszystkich sytuacja. Jakaś formalność, napięcie, gdzieś są obecne w powietrzu. Co więcej, to nie jest tak, że tylko rekruter zadaje pytania i może zaskoczyć kandydata.
Idąc na rozmowę rekrutacyjna mamy jakąś wizję tego, czego szuka i oczekuje pracodawca. Część kandydatów twardo trzyma się swoich opinii, standardów i szczerze odpowiada na wszystkie pytania, inni naciągają, kombinują w taki sposób, żeby druga strona była zadowolona. Ostatecznie kto na tym wygrywa?
Znajomość języka obcego, jest na wielu stanowiskach jedną z kluczowych umiejętności. Pracodawcy wielokrotnie inwestują w poszerzanie tych kompetencji u swoich pracowników i opłacają zajęcia z lektorem, w końcu języki służą do porozumiewania się. Kiedy jednak nie mamy okazji do używania danego języka, to nasze umiejętności w tym kierunku zanikają. Podobno najwięcej, w przeciągu pierwszych miesięcy, a reszta powoli i skutecznie aż do momentu, kiedy trzeba niemal zaczynać od początku. To nie tak jak z jazdą na rowerze, niestety. Tak się składa, że chociaż na urlopie macierzyńskim przebywamy głównie z niemowlakiem, to jest do doskonały czas na rozwój swoich kompetencji w tym obszarze.
Można wyróżnić dwa rodzaje ludzi. Tych, którzy preferują egzaminy ustne i tych, którzy lepiej czują się na pisemne. Coraz częściej rekruterzy decydują się na zastosowanie obu opcji podczas selekcji kandydatów. Część ustna, czyli rozmowa rekrutacyjna oraz praktyczna, czyli tajemnicze AC.
Rekrutacja jest jak zaręczyny. Najpierw jedna strona zauważa drugą, sugeruje bliższe poznanie się, następnie kilka razy się spotykacie, poznajecie. Potem jedno pyta, a druga się zgadza (Albo odmawia, ale to zupełnie inna historia). Powiedzenie „tak” jest jedynie zgodą na przyjęcie pewnych zobowiązań, nie gwarantuje relacji i szczęścia na całe życie. Rekruter zada swoje „ostateczne” pytanie, kiedy uzyska wszystkie odpowiedzi, których szuka. Co z tobą?
Rozmowa rekrutacyjna, nie ta przez telefon, a twarzą w twarz jest najczęściej najważniejszym elementem całego procesu. Najważniejszym i najtrudniejszym, zarówno dla rekrutera jak i kandydata, czasami decyduje wynik przeprowadzonych testów, ale nie wszyscy się na nie decydują. Po internecie krąży wiele pytań, które każdy poszukiwacz pracy usłyszał chociażby raz. I chociaż wszyscy je znają i wyśmiewają, mało kto rozumie ich sens i potrafi na nie odpowiedzieć.
Rozmowa rekrutacyjna to bardzo często najważniejszy etap całego procesu szukania pracy. Czasami zdarza się, że podobną wagę niesie ze sobą część praktyczna – Assessment Center. Nie zmienia to faktu, że trzeba pojawić się w siedzibie firmy. Co zrobić jeżeli nie możesz przyjść?
Podczas rekrutacji kreujesz swój wizerunek. Od wyglądu CV przez rozmowę telefoniczną, aż po wielkie „wow” podczas rozmowy rekrutacyjnej. Na co powinniśmy zwrócić uwagę tworząc przekaz – formę czy treść?